Ik heb een hekel aan eenzijdige voeding, diëten die zweren bij het nuttigen van enkel maar groenten en fruit of dieetgoeroes à la Montignac die het drinken van rode wijn fel promoot hebben. Alles moet tegenwoordig vers, gezond en liefst op eigen bodem gekweekt worden. Ik kan me daar deels in vinden maar uitschieten in het ene of het andere uiterste kan niet goed zijn denk ik dan. Om meer te weten te komen over voeding en dan meer bepaald op wetenschappelijk onderbouwde wijze, begin ik vol interesse het boek “Ode aan de E-nummers” te lezen. Dit boek maakt komaf met het idee dat E-nummers in onze voeding alleen maar slecht zijn. Schrijfster is microbiologe Rosanne Hertzberger.
Wie is Rosanne Hertzberger?
Rosanne Hertzberger is een Nederlandse, geboren in Rotterdam in 1984. Ze studeerde Life science & Technology in Delft en de Universiteit Leiden. In 2014 promoveerde ze aan de Universiteit van Amsterdam in de moleculaire microbiologie. In haar studententijd kreeg Hertzberger een column bij het Leidse universiteitsblad Mare. Sinds 2009 heeft ze een vaste column bij NRC Handelsblad. Bij ‘De Wereld Draait Door’ werd de microbiologe verschillende keren gevraagd als tafeldame. In april 2017 verscheen haar eerste boek ‘Ode aan de E-nummers’. Ze is schrijfster, columnist en wetenschapper.
Een voorbeeldje
Stel u een voedingsproduct voor waarvan het etiket de volgende ingrediënten vermeldt:
water (75%), suikers (12%: glucose, fructose, sacharose, maltose, zetmeel, E460), glutaminezuur, asparaginezuur, histidine, leucine, isoleucine, lycine, fenylalanine, arginine, valine, alanine, serine, glycine, threonine, proline, tryptofaan, cysteïne, tyrosine, methionine, palmitinezuur, alfa-linoleenzuur, linolzuur, oliezuur, palmitoleïnezuur, stearinezuur, laurinezuur, myristinezuur, E570, as, fytosterol, E515, oxaalzuur, E300, E306, fyllochinon, thiamine, E440, E101, bétacaroteen, smaakstoffen: 3-methylbut-1-yl, 2-methylbutylethanoaat, 2-methuylpropaan-1-ol, 3-methylbutyl-1-ol, 2-hydroxy-3-methylethylbutanoaat, 3-methylbutanal, ethylhexonoaat, ethylbutanoaat, pentylacetaat, E1510 en etheengas.
Dat ziet er niet echt gezond uit. Hier heeft u het mis. Deze beschrijving geldt voor een banaan. Zo zijn er nog oneindig veel voorbeelden. Met deze (eye)opener start het boek. Want voedsel is chemie, zoals alles chemie is in deze wereld. Bij voeding gaat het om het chemische spel dat voedselbereiding heet. De dans tussen water en vet, suikers en eiwitten, vast en vloeibaar,…Het is de bedoeling dat voeding lekkerder, gezonder, veiliger en duurzamer wordt. We hebben ‘smartfood’ nodig zoals Hertzberger schrijft.
Spraakmakend
Rosanne Hertzberger schreef met Ode aan de E-nummers een spraakmakend boek. Dat is duidelijk. Ze geldt als een van de opvallendste tegenstemmen van de hedendaagse gezonde voedselindustrie.
Als je de kookgoeroes moet geloven, is er niets erger dan een magnetronlasagne. Geen grotere zonde dan voorgesneden aardappeltjes, groenten uit blik, of kunstmatige kleurstoffen. Men bepleit een terugkeer naar grootmoeders keuken waar vers, simpel en onbespoten eten ambachtelijk werd klaargemaakt.
Maar is dat echt beter voor je? En voor onze planeet? Rosanne Hertzberger bewijst het tegendeel en laat op overtuigende wijze zien dat kunstmatige kleurstoffen niet per se ongezonder zijn dan natuurlijke, dat aardappelpuree uit een zakje niet per se slechter is dan die van zelfgekookte, onbespoten aardappelen en dat uitvindingen als kunstmest en megastallen de mensheid een enorme dienst bewijzen. Hertzberger beschrijft de enorme impact die chemie in onze voedselproductie heeft op het verbeteren van onze gezondheid, op welvaart, milieu en op de vrouwenemancipatie.
Opbouw van het boek
De schrijfster probeert op onderhoudende wijze duidelijk te maken dat de angst en obsessie voor E-nummers, kleurstoffen, conserveermiddelen, kant-en-klaarmaaltijden en kunstmestgebruik niet realistisch is. In zes hoofdstukken beschrijft ze, soms met scheikundige uitleg, en na bestudering van de literatuur hoe ze tot deze conclusie komt. De huidige voedselproductie kan niet zonder voedseltechnologie wil de mensheid niet van honger omkomen. In het zevende en laatste hoofdstuk ontkracht ze de Paleo-leefwijze die alleen leidt tot energieverspilling door het adviseren van veel vlees. Zijdelings wordt het gebruik van suiker, zout, alcohol en tabak giftiger genoemd dan de additieven in ons voedsel.
Conclusie
Ik kook graag en ik doe dat de ene keer uiterst gezond en de andere keer heerlijk vettig, afhankelijk van de smaak van het moment. Ik kreeg mijn opleiding aan de hotelschool waar de basis uiteraard de Franse keuken met zijn goede boter en heerlijke sauzen was. De basis en kennis die ik daar opdeed, is nog steeds bijzonder voor mij. Zoals ik in het begin al schreef, ben ik geen voorstander van een eenzijdige visie, laat staan van eenzijdige voeding. En een beetje gezond verstand op zijn tijd is dan niet teveel gevraagd. Dit boek geeft wel degelijk wetenschappelijke inzichten en moet met een knipoog gelezen worden. Aanrader!
Meer informatie
- Ode aan de E-nummers
- Rosanne Hertzberger
- ISBN 9789026330872
- 259 blz.
- € 19,99
- Uitgeverij: Ambo/Anthos
